Je oude spullen doneren aan een kringloopwinkel kan lastig zijn, maar het idee is dat je spullen een tweede leven krijgen. Na de donatie gaan ze over naar de nieuwe eigenaar. Maar hoe maak je deze spullen klaar voor hergebruik?
26 Valencia in San Francisco is een bescheiden pakhuis met drie verdiepingen dat vroeger een oude schoenenfabriek was. Nu worden hier eindeloze donaties aan het Leger des Heils verwerkt, en binnen lijkt het net een klein stadje.
"We zijn nu op de losplaats", vertelt Cindy Engler, public relations manager van het Leger des Heils. We zagen trailers vol vuilniszakken, dozen, lantaarns, loslopende knuffels - er bleef van alles aankomen en het was er rumoerig.
"Dit is dus de eerste stap", zei ze. "Het wordt van de vrachtwagen gehaald en vervolgens gesorteerd, afhankelijk van waar in het gebouw het naartoe gaat voor verdere sortering."
Engler en ik doken de diepte in van dit enorme magazijn van drie verdiepingen. Overal waar je komt, sorteert iemand donaties in honderden plastic machines. Elk deel van het magazijn heeft zijn eigen karakter: er is een bibliotheek met vijf kamers met boekenplanken van zes meter hoog, een plek waar matrassen in een gigantische oven worden gebakken om ze veilig te kunnen verkopen, en een plek om snuisterijen op te slaan.
Engler liep langs een van de karren. "Beeldjes, knuffels, manden, je weet maar nooit wat hier allemaal gebeurt," roept ze uit.
"Het is waarschijnlijk gisteren gekomen", zei Engler terwijl we mensen tegenkwamen die door stapels kleding aan het rommelen waren.
"Vanmorgen hebben we ze gesorteerd voor de schappen van morgen", voegde Engler toe, "we verwerken 12.000 kledingstukken per dag."
Kleding die niet verkocht kan worden, wordt in balenpersen gedaan. De balenpers is een gigantische pers die alle onverkoopbare kleding vermaalt tot blokjes ter grootte van een bed. Engler keek naar het gewicht van een van de zakken: "Deze weegt 500 kilo."
De baal wordt vervolgens verkocht aan anderen, die het waarschijnlijk zullen gebruiken om bijvoorbeeld tapijten mee op te vullen.
"Dus zelfs gescheurde en beschadigde voorwerpen hebben een leven", vertelde Engler me. "We zorgen ervoor dat sommige dingen heel ver komen. We waarderen elke donatie."
Het gebouw is nog steeds in aanbouw, het lijkt wel een labyrint. Er is een keuken, een kapel, en Engler vertelde me dat er vroeger een bowlingbaan was. Plotseling ging de bel - het was etenstijd.
Het is niet alleen een pakhuis, het is ook een huis. Werk in een pakhuis maakt deel uit van het drugs- en alcoholrehabilitatieprogramma van het Leger des Heils. Deelnemers wonen, werken en krijgen hier zes maanden lang behandeling. Engler vertelde me dat er 112 mannen zijn die drie maaltijden per dag eten.
Het programma is gratis en wordt gefinancierd met de winst van de winkel aan de overkant. Elk lid heeft een fulltime baan, individuele en groepstherapie, en spiritualiteit speelt daarbij een belangrijke rol. Het Leger des Heils verwijst naar 501c3 en beschrijft zichzelf als "het evangelische deel van de Universele Christelijke Kerk".
"Je denkt niet te veel na over wat er in het verleden is gebeurd," zei hij. "Je kunt naar de toekomst kijken en aan je doelen werken. Ik heb God in mijn leven nodig, ik moet opnieuw leren hoe ik moet werken, en deze plek heeft me dat geleerd."
Ik loop de straat over naar de winkel. Spullen die ooit van iemand anders waren, lijken nu van mij te zijn. Ik snuffelde tussen de stropdassen en vond een oude piano op de meubelafdeling. Uiteindelijk vond ik bij Cookware een heel mooi bord voor $ 1,39. Ik besloot het te kopen.
Dit bord is door vele handen gegaan voordat het in mijn tas belandde. Je zou kunnen zeggen leger. Wie weet, als ik hem niet breek, komt hij hier weer terecht.
Plaatsingstijd: 21-07-2023