Je oude spullen aan een kringloopwinkel doneren kan lastig zijn, maar het idee is dat je spullen een tweede leven krijgen. Na de schenking wordt het overgedragen aan de nieuwe eigenaar. Maar hoe maak je deze dingen klaar voor hergebruik?
26 Valencia in San Francisco is een bescheiden pakhuis van drie verdiepingen dat vroeger een oude schoenenfabriek was. Nu worden hier eindeloze donaties aan het Leger des Heils gesorteerd, en van binnen lijkt het net een klein stadje.
“Nu zijn we bij de losplaats”, vertelt Cindy Engler, PR-manager van het Leger des Heils. We zagen aanhangwagens vol vuilniszakken, dozen, lantaarns, verdwaalde knuffels - er bleven maar dingen komen en het was er lawaaiig.
“Dus dit is de eerste stap”, zei ze. "Het wordt van de vrachtwagen gehaald en vervolgens gesorteerd, afhankelijk van naar welk deel van het gebouw het gaat voor verdere sortering."
Engler en ik gingen de diepte in van dit enorme pakhuis van drie verdiepingen. Overal waar je gaat, sorteert iemand donaties in honderden plastic machines. Elke sectie van het magazijn heeft zijn eigen karakter: er is een bibliotheek van vijf kamers met boekenplanken van zes meter hoog, een plek waar matrassen in een gigantische oven worden gebakken om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn voor wederverkoop, en een plek om snuisterijen op te slaan. -vaardigheden.
Engler liep langs een van de karren. “Beeldjes, knuffels, manden, je weet nooit wat hier aan de hand is”, roept ze uit.
‘Waarschijnlijk is het gisteren gebeurd,’ zei Engler terwijl we mensen passeerden die door stapels kleding snuffelden.
“Vanochtend hebben we ze gesorteerd voor de planken van morgen,” voegde Engler eraan toe, “we verwerken 12.000 kledingstukken per dag.”
Kleding die niet verkocht kan worden, wordt in balenpersen gedaan. De Balenpers is een gigantische pers die alle onverkoopbare kleding tot bedgrote blokjes maalt. Engler keek naar het gewicht van een van de tassen: "Deze weegt 1.118 pond."
De baal wordt vervolgens verkocht aan anderen, die hem waarschijnlijk zullen gebruiken voor bijvoorbeeld het opvullen van tapijten.
“Dus zelfs gescheurde en beschadigde voorwerpen hebben leven”, vertelde Engler me. “Sommige dingen gaan heel ver. Wij waarderen elke donatie."
Er wordt nog steeds aan het gebouw gebouwd, het lijkt wel een labyrint. Er is een keuken, een kapel, en Engler vertelde me dat er vroeger een bowlingbaan was. Plots ging de bel: het was etenstijd.
Het is niet alleen een pakhuis, het is ook een huis. Magazijnwerk maakt deel uit van het drugs- en alcoholrehabilitatieprogramma van het Leger des Heils. Deelnemers wonen, werken en worden hier zes maanden lang behandeld. Engler vertelde me dat er 112 mannen zijn die drie maaltijden per dag eten.
Het programma is gratis en wordt gefinancierd uit de winst van de winkel aan de overkant van de straat. Elk lid heeft een fulltime baan, individuele en groepsbegeleiding, en een groot deel daarvan is spiritualiteit. Het Leger des Heils verwijst naar 501c3 en beschrijft zichzelf als "het evangelische deel van de Universele Christelijke Kerk".
‘Je denkt niet te veel na over wat er in het verleden is gebeurd’, zei hij. “Je kunt naar de toekomst kijken en aan je doelen werken. Ik heb God in mijn leven nodig, ik moet opnieuw leren werken, en deze plek heeft mij dat geleerd.”
Ik loop de straat over naar de winkel. Dingen die ooit van iemand anders waren, lijken nu van mij te zijn. Ik bladerde door de stropdassen en vond een oude piano op de meubelafdeling. Eindelijk vond ik bij Cookware een heel mooi bord voor $ 1,39. Ik besloot het te kopen.
Dit bord ging door vele handen voordat het in mijn tas belandde. Leger zou je kunnen zeggen. Wie weet, als ik hem niet breek, komt hij hier misschien weer terecht.
Posttijd: 21 juli 2023